Mevcut tüp bebek uygulamasında (IVF), bazı hastalar ihtiyaç duyduklarından daha fazla embriyo (döllenmiş yumurta) oluşturabilirler. Ekstra embriyolar daha sonra transfer edilebilmesi için dondurulabilir. Ancak bazen bu embriyolar kullanılamayabilir. Bu hastaların embriyolarının atılması, araştırmaya bağışlanması veya hamile kalması için başka bir kadına bağışlanması gibi farklı seçenekler mevcuttur.

Bağışlanan embriyoları kim alır?

Her iki partneri de kapsayan, tedavi edilemeyen infertilitede, tek bir kadında tedavi edilemeyen infertilitede, embriyo ile ilişkili olduğu düşünülen tekrarlayan gebelik kaybında ve bir veya her iki partneri etkileyen genetik bozuklukları olan kadınlarda, bağışlanan embriyoların kullanımı düşünülebilir.

Embriyolar hastalık açısından nasıl taranır?

Amerikan Gıda ve İlaç Dairesi’nin (FDA), yumurta, sperm ve embriyo dahil olmak üzere doku bağışında bulunan kişilerin test edilmesi için katı kuralları vardır. Bununla birlikte, bağışlanan embriyoların çoğu, bünyesinde oluştukları kişiler tarafından kullanılmak üzere tasarlandığından, FDA tarafından önerilen testler uygun süre içinde yapılmamış olabilir. Alıcılar risklerin farkında olduğu sürece embriyolar hala bağışlanabilir.

Bağış sırasında, bağışçılar ayrıntılı bir tıbbi geçmiş göstermeliler ve HIV, hepatit, frengi, bel soğukluğu gibi bulaşıcı hastalıklar için test edilmeliler. 

Alıcılar nasıl değerlendirilmeli?

Alıcıların değerlendirilmesi, IVF uygulanan hastalarınkine benzer. Bu değerlendirme, kan grubu ve RH faktörü dahil olmak üzere her iki eşten de kapsamlı bir tıbbi öykü ve HIV, hepatit, bel soğukluğu, klamidya ve frengi gibi cinsel yolla bulaşan hastalıklar için testler içerir.

Alıcının pelvik muayenesi ve rahim değerlendirmesi yapılmalıdır. Eğer 45 yaşın üzerindeyse, kalp fonksiyonu ve hamilelikle ilgili hastalık riski de dahil olmak üzere daha kapsamlı bir değerlendirme yapılmalıdır. Ayrıca yüksek riskli hamilelik konusunda uzmanlaşmış bir doktora görünmesi tavsiye edilebilir.